Pėrshkrimi
Kritika tekstore, komplekse, nė vėshtrimin tim, ėshtė modeli mė i mirė qė analizon, gjykon, evidenton dhe pėrcakton me profesionalizėm vlerat, jovlerat dhe kundėrvlerat. Ajo nuk ėshtė as e bardhė e pastėr, as e zezė si e tillė, por konkrete
si burim nga teksti dhe komplekse ashtu si njeriu, si protagonisti i kryeveprave, si njė komunitet njerėzor, ku e mira dhe e keqja, e bukura dhe e shėmtuara, vlera dhė jovlera, bashkėjetojnė nė luftė tė vazhdueshme ekzistenciale.
Njė kritikė e tillė ėshtė sfiduese e kritikės entuziaste, qė percepton dhe evidenton vetėm atė qė sheh si pozitive, madje duke e mistifikuar dhe alibiuar atė; sfiduese e kritikės nihiliste, qė sheh dhe thekson vetėm negativen, duke mohuar ēdo vlerė; ėshtė sfiduese edhe e kritikės ekuilibriste e konformiste, qė bėn kompromise me vlerat dhe jovlerat e veprave sipas autorėve, miqėsisė, shokėrisė e klanit dhe interesave tė ndryshėm.
Kritika tekstore, komplekse, ėshtė e aftė tė zbulojė dhe pėrcaktojė vlerat e larta, mesatare dhe mediokre, madje dhe kundėrvlerat, sipas kriterit artistik, estetik dhe mesazhor, nė qasje me kryeveprat, duke sfiduar ēdo gjykim kritik me gjysmėn e kokės.
MEXHIT PRENĒI
|
